Tańczący wykład

Terapia tańcem zalecana jest przede wszystkim dla chorych z zaburzeniami emocjonalnymi, dolegliwościami fizycznymi, z depresją, z chorobą Alzheimera, Parkinsona, z zespołem Downa. Ogromne zainteresowanie tą terapią sprawiło, że w 1966 roku w Stanach Zjednoczonych powstało pierwsze Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Tańcem (American Dance Therapy Association). Również w Polsce terapia tańcem jest rozpowszechniana między innymi przez Polski Instytut Psychoterapii Tańcem i Ruchem w Warszawie oraz przez Polskie Stowarzyszenie Choreoterapii w Poznaniu.

Pod koniec XX wieku zapanowała moda na aktywny styl życia wśród seniorów. Objawia się to tym, że starsi ubierają się modniej, uczą się języków obcych, uczęszczają na naukę obsługi komputera i na zajęcia rekreacyjne. To dla nich na całym świecie tworzone są ośrodki, w których zaistniała możliwość aktywizowania osób starszych. Pierwszy z takich ośrodków – Uniwersytet Trzeciego Wieku powstał w Tuluzie w 1973 roku, a jego założycielem był Pierre Vellas. W Polsce idea UTW zapoczątkowana została w roku 1975 przez Halinę Szwarc.

Na Uniwersytetach Trzeciego Wieku odbywają się zajęcia w różnych sekcjach zainteresowań, w tym wieczorki taneczne. Podczas tych spotkań seniorzy bawią się świetnie, zapominając o bolączkach i kłopotach dnia codziennego. Tańczą z prawdziwą radością, bo taniec jak ekstaza – każdego może wprowadzić w stan zachwytu jak i spowodować wydzielanie feromonu szczęścia. I właśnie dlatego taniec znalazł się w programie zajęć na UTW w Poznaniu.

Jedną z wielu sekcji rekreacyjnych na poznańskim UTW, jest taniec terapeutyczny. Sekcja istnieje od stycznia 2000 roku i początkowo liczyła 20 uczestników, a obecnie jest ich przeszło 130. Zajęcia zapoczątkowane przez Olgę Kuźmińską, prowadzone są przez pracowników Zakładu Ćwiczeń Muzyczno-Ruchowych na sali gimnastycznej AWF.

Dla seniora zajęcia z tańca są bardzo ważne, gdyż dzięki nim może nie tylko podtrzymać dotychczasową sprawność fizyczną, lecz również w przyjemny sposób zrelaksować się. Radość, którą otrzymuje na zajęciach jest dla niego w pewnym stopniu terapią i mimo, że słowo terapia, najczęściej kojarzone jest z leczeniem, to jednak może mieć również i inne znaczenie, jak na przykład: opiekowanie czy troszczenie się (o kogoś, o coś), a zatem terapia tańcem może być troszczeniem się o swoje zdrowie.

W takim kontekście - terapia tańcem dla Seniora, jest profilaktyką gerontologiczną, gdyż: pobudza do dalszej aktywności ruchowej, zaspokaja potrzeby psycho-fizyczne, wywiera pozytywny wpływ na samopoczucie, pozwala wzmocnić wiarę we własne siły, jest oderwaniem od codziennej rzeczywistości, dostarcza wiele satysfakcji życiowej oraz jest możliwością na nawiązanie kontaktów towarzyskich, tak bardzo potrzebnych w starszym wieku.

Terapia tańcem zalecana jest seniorom, ponieważ taniec jest doskonałą formą zabawy. Jak każda zabawa wywołuje asocjacje z czymś przyjemnym, w tym wypadku z aktywną formą wypoczynku, dającą rozrywkę i ucieczkę od problemów dnia codziennego. Walorem każdej zabawy jest fakt, że sprzyja dobremu nastrojowi, odpręża psychicznie, wyzwala radość, wywołuje uśmiech i pozwala zapomnieć o metryce urodzenia.

Terapia tańcem nabiera coraz większego znaczenia wśród seniorów, przez których spostrzegana jest jako jeden z leków przywracających młodość w jesieni ich życia, tak więc nie pozostaje nic innego, jak tylko korzystać z uzdrawiającej mocy tańca.